Nieuws

Bezoek Abdij Maredsous

Afgelopen mei bezochten een groep oblaten samen met twee broeders de Abdij van Maredsous (Belgïe). De St. Adelbertsabdij heeft meerdere banden met met deze abdij. Niet alleen omdat we beiden tot de Benedictijnen behoren, maar ook omdat we tot dezelfde congregatie behoren, een soort familieverband. Toch was dit niet de enige reden om op pelgrimstocht te gaan met een groep oblaten.

Br. Gerard Mathijsen vertelde ons een tijd geleden over de historische banden die er zijn. In Maredsous wilde men destijds Egmond nieuw leven inblazen door monniken te sturen. De geschiedenis is anders gelopen. Maar onderaan vindt u de link naar een artikel van Danielle Misonne over de historische banden tussen Egmond en Maredsous.

Daarnaast was er ook het doel om het graf van Dom Marmion te bezoeken, zodat het ook een echte pelgrimstocht kon worden en we een belangrijke voorvader van onze congregatie eer konden betonen. Naast de geschiedenis heeft de groep ook een rondleiding gehad in de bibliotheek en een mooie lezing gehad over de stilte door Dirk Hanse OSB. De oblaten raden iedereen aan om de Abdij van Maredsous te bezoeken als je in het mooie België bent.

PAX!

Lees hier het artikel over de historische banden tussen Egmond en Maredsous

 

Nieuws uit de boekwinkel

Rondleiding door het katholieke landschap

 

De zomer komt eraan. Tijd om plannen te maken. Laten we dit jaar niet te ver weg gaan. De Lage Landen zijn wat mij betreft oké. En omdat ik ook nog katholiek ben, kom ik al snel terecht bij het onlangs verschenen boek ‘Katholiek; het katholieke geloof in de Lage Landen, een rondleiding. Deze rondleiding brengt je voor € 24,99 naar plaatsen die je anders makkelijk over het hoofd zou zien. Schrijver is de bekende Alkmaarse pastoor Jan-Jaap van Peterstraten. Het is een goed geschreven inleiding voor iedereen die katholiek is, misschien nog meer voor hen die voorzichtig overwegen het te worden. Ik las ergens een korte recensie van een lezer op internet die volgens mij bedoeling en sfeer van het boek wel adequaat beschrijft: “Het zal helpen iets te begrijpen van de malligheden van haar geschiedenis en de diepte van haar geloof lief te hebben”.

 

Van Peperstraten heeft ervoor gekozen vanuit ‘de binnenkant’ met kritisch loyale houding zijn verhaal te vertellen. Het boek begint met de grondslagen van het christelijke geloof. Niet iedereen krijgt die vanzelfsprekend meer mee. In het kort: beginnen met de Bijbelse tijden en daarna de ontwikkeling tot de concilies van de vroege kerk. Ook de verdere loop van de geschiedenis komt vanzelfsprekend aan de orde, tot de huidige tijd. Ethische vraagstukken als euthanasie, abortus en geboortebeperking, maar ook het misbruikschandaal blijven niet onbesproken. Verder wordt het kerkelijk jaar doorgenomen: van advent tot en met Allerzielen. De sacramenten komen aan de orde en de structuur van de kerk.

 

De priesters in het bisdom Haarlem-Amsterdam doen er veel aan belangstellenden te informeren over waar het in de katholieke kerk om gaat. In de nieuwsbrief van maart van dit jaar is al stilgestaan bij het boek ‘We vieren Eucharistie’ van Eric van Teijlingen, ook priester in het bisdom Haarlem-Amsterdam. Hierin wordt uitgelegd wat er waarom allemaal gebeurt bij de viering van de Eucharistie. Een breed toepasbaar boek, voor de kerkgangers die meer verdieping willen ervaren tijdens de eucharistieviering, maar ook voor degene die aan het begin staat van zijn kennismaking met het katholieke geloof.

 

Michiel Oosschot

 

Kijk hier verder voor een overzicht van alle nieuwe aanwinsten !

 

Jan-Jaap van Peperstraten

Katholiek; Het katholieke geloof in de Lage Landen, een rondleiding

KokBoekencentrum € 24,99

 

 

 

 

 

 

Eric van Teylingen

We vieren Eucharistie

Adveniat Geloofseducatie € 24,95

Viering Adelbert 22 juni

De jaarlijkse viering ter ere van Sint Adelbert komt nabij en ieder is van harte welkom in onze ‘openlucht kerk’ :  de Adelbertakker in de Egmondse duinen. (bij Adelbertusweg 31, Egmond-Binnen).  Dit jaar zal de viering, een samenwerking van parochie en abdij, plaatsvinden op zondag 22 juni. Zoals ieder jaar zijn er twee vieringen. De eerste, de (vroege) vogeltjes mis, is om 07:00 uur met als voorganger pastoor Nico Knol. Om 10:00 uur is er de grote mis met fanfare, koor en met medewerking van o.a. de broeders. Daar zal Peter Denneman (SSM) voorgaan samen met Abt Thijs Ketelaars alsook pastoor Nico Knol.

Na afloop van de dienst is iedereen van harte uitgenodigd mee te gaan naar de parkweide in de binnentuin van de abdij. Daar zal de fanfare nog een prachtig concert geven en is er koffie, limonade en koek! Zoals elk jaar hopen we ook dit jaar op een feestelijke dag!

Monastieke bronnen

De abdij Onze Lieve Vrouw van Bethlehem in Bonheiden werd op 9 oktober 1969 gesticht  door vijf monialen van de abdij Maria Mediatrix in Affligem. De zusters vestigden zich aanvankelijk in Herent bij Leuven. In 1975 konden zij in Bonheiden een vrij nieuw en groot klooster overnemen, gebouwd voor zusters van een andere Congregatie, voor wie het te groot bleek. De benedictinessen hadden er een sfeervol onderkomen, omgeven door een mooie tuin. Het huis bood hen de gelegenheid grotere groepen gasten te ontvangen en diverse werkzaamheden te ondernemen, waaronder de uitgave van boeken over bijbelse en monastieke spiritualiteit. Vanaf de jaren ‘70- tot begin 21e eeuw verscheen een stroom van waardevolle uitgaven in een hele reeks van series. Zonder  de pretentie volledig te zijn noem ik hier de reeks Monastieke bronnen. Als ik mij niet vergis vond deze haar oorsprong in een samenwerking met de monniken van Egmond, met name van br. Aad Vooges. Aanvankelijk verschenen de teksten in losbladige cahiers, vooral ten gebruike van de novicen van kloosters in Vlaanderen en Nederland. Vanaf eind jaren ’70 tot 2002 verschenen 50 Monastieke Cahiers met daarin een schat van studies en oude teksten in Nederlandse vertaling, met deskundige inleiding en toelichting. Daarnaast verzorgden de zusters meerdere reeksen, o.a. Kerkvaders met commentaar, Mystieke teksten met commentaar, Schrift en Liturgie, Geestelijke werken van kleine broeder Charles de Foucauld, Een Godswoord voor onze tijd;  en andere teksten, een hele bijbelse, monastieke en mystieke bibliotheek. Doordat zoals in zoveel kloosters het aantal monialen in de abdij erg geslonken is hebben de benedictinessen deze mooie vorm van apostolaat moeten opgeven. Hun fonds restant is overgedragen aan een stichting in Gent, en de boekhandel van Benedictushof heeft een aantal titels ervan op de plank gezet. Mevrouw Henny, die de boekhandel beheert heeft er veel plezier in, en geniet ervan dat bezoekers deze boeken ontdekken, de reeksen vaak herkennen en gelukkig zijn met hun nieuwe aanwinst. De voorraad is beperkt, en de kwaliteit van het aanbod is hoog. Van harte aanbevolen!

Gerard Mathijsen osb

Column Renee Braams

Drie mailtjes naar protestantse kerken in de Noordoostpolder waren ervoor nodig om mijn doopbewijs te krijgen, en wat ben ik onverwacht blij met dit kleine berichtje uit mijn kindertijd. Het doopbewijs gaat naar de bisschop, en dan mag ik hopelijk met Pinksteren toetreden tot de katholieke kerk.

Ik heb medelijden met het kind dat ik was, want in die kale, koude Noordoostpolder ben ik na de doop nooit meer in een kerk geweest. Mijn jongere broertje en zusje zijn al niet meer gedoopt, mijn ouders moesten er niets meer van hebben. Ouderwetse boel, die kerk. Ze hadden wel wat anders aan hun hoofd: het waren de jaren van verandering en op de salontafel lag de Sekstant. Dat was het clubblad van de NVSH, de Nederlandse vereniging voor seksuele hervorming. Het was allemaal heel keurig, maar dit was de kerk van mijn ouders, en Joop Den Uyl was hun dominee.

Heel af en toe drong toch iets christelijks door in ons huis in Emmeloord, zoals de bijbel-liedjes van Hanna Lam en Wim ter Burg, die in 1966 de protestantse kerken binnenkwamen om daaruit nooit meer te verdwijnen. Ik weet niet of katholieken die liedjes ook kennen. Stil maar wacht maar, alles wordt nieuw, de hemel en de aarde, had ik ooit iets mooiers gehoord daar in het ‘nieuwe land’?

Als volwassene vond ik het christelijk geloof prachtig, als ik luisterde naar de Mattheus Passion of keek naar schilderijen en beelden van de gekruisigde God, maar ik kon me niet geven aan de belofte dat Hij alles nieuw zou maken. Ook voor mij waren het veertig jaren in de woestijn, tot Jezus zich naar mij toe boog. Heb ik daar zelf iets voor gedaan, kun je je afvragen. Ik weet het niet, methodes om God te leren kennen, daar ben ik sceptisch over. Ik kan alleen maar zeggen: in de nood leert men bidden. En dat heb ik gewaagd.

In de protestantse Kruiskerk, waar ik in Amstelveen een trouwe kerkganger werd, de laatste jaren, zongen wij elke week zo’n kinderliedje van Hanna Lam en Wim ter Burg. Ja, ik mis sowieso de gemeentezang…

Waarom ik dan nu katholiek word, daarvoor schieten woorden eigenlijk tekort. Ik hou van de PKN, maar het katholicisme is een zoveel stiller geloof. Een preek in de PKN duurt minstens twintig minuten, en dan is het lastig de pretenties enigszins binnenboord te houden; in de katholieke kerk duurt de preek acht minuten, geen tijd voor het ego van de priester.

Over zelfhandhaving gesproken, het meest genoeg heb ik van mijn eigen gepraat, en zeker van het gepraat in mijn hoofd. In de katholieke kerkbank mag je knielen en luisteren naar steeds diezelfde woorden omdat er geen betere zijn. En je mag bidden met psalm 70: ‘God kom mij te hulp, Heer haast U mij te helpen.’ Hoe minder woorden je nodig hebt in je gebed, hoe meer God je hoort.

Bezinningsaanbod najaar

Graag presenteren we drie retraites uit ons bezinningsaanbod voor deze nazomer en najaar:

Van donderdag 25 tot zondag 28 september is er een stilteretraite onder leiding van Esther Kouw. Tijdens deze dagen zullen stilte, ritme en rust de boventoon voeren. Deelname aan de dagorde van de broeders is de rode draad van deze vierdaagse. Ook is er veel tijd voor jezelf. Om te rusten, te wandelen, te lezen, om te zijn.

Van 13 tot 16 november is er een bijzondere retraite waarin het Jezusgebed centraal staat. In deze vierdaagse retraite, onder leiding van Til Hermans,  reciteren we dan ook veelvuldig het “Jezusgebed” en laten ons inspireren door teksten uit het boekje van de “Russische Pelgrim”. Dit beschrijft het levensverhaal van een Russische zwerver uit de vorige eeuw die aangespoord werd door de brief van Paulus aan de Thessalonicenzen; ‘Bidt zonder ophouden’ en op zoek is gegaan naar een vorm voor onophoudelijk gebed. De verbinding in waakzaamheid en stilte in het leven van alledag.

Van 20-23 oktober is er een creatieve vierdaagse workshop voor ziel én lichaam met als thema Ontmoeting.  U maakt kennis met het levensritme van de monniken. Daar tussendoor geweven is een programma met als onderwerp ontmoeting.  Ontmoeten kan in een abdij op vele manieren: we ontmoeten de broeders, de Regel van Benedictus, de verhalen uit de bijbel maar ook onszelf, de ander, onze omgeving, de stilte en mogelijk ontmoeten we dát wat ons overstijgt.

Naast deze drie retraites zal er deze zomer nog meer winter-aanbod op de agenda verschijnen zoals een Icoonschilderweek en een Adventsretraite.  Hou onze nieuwsbrief en website in de gaten. Aanmelding is mogelijk zodra de data op de website staan.

Een gegeven tijd

In deze bijzondere negen dagen tussen Hemelvaart en Pinksteren, de zogenaamde Pinksternoveen,  blik ik terug op een mooie bijeenkomst bij de Herinneringsboom en kijk ik vooruit naar de Geest van Pinksteren. Graag deel ik mijn overdenking van de afgelopen Hemelvaart met u. Ook in de Schrift vinden we de ervaring van het achterblijven, herinneren en verwachten. Geen lege,  maar een gegeven tijd.

U kunt de preek hier lezen

 

PAX! 

Vader Abt Thijs 

Lichtpunt

De liturgie neemt ons mee naar Pasen. 40 dagen zijn wij samen op weg geweest, in gebed en gedachte verbonden met elkaar, met heel de Kerkgemeenschap, met de mensheid in haar struikelen en dwalen, in haar blijdschap en droefheid.

De laatste dagen van de Goede Week nemen ons mee in het Lijdensverhaal van Jezus, die de weg gaat van radicale overgave en toewijding. De confrontatie met de loden last van menselijke zonde en schuld heeft Hij voor ons doorstaan. Pasen is het feest dat Hij daaruit is opgewekt, als eersteling, en ons de hoop geeft dat voor ons allen nieuw leven gloort.

De verbondenheid met de biddende kerkgemeenschap die ons omgeeft, met allen die ons in geloof zijn voorgegaan, helpt ons om het geloof in ons levend te houden, om het kleine vonkje in ons hart te ontdekken dat met het doopsel daar ontstoken is, en om dit geloofslicht te laten groeien, zoals het vuur van de Paaskaars zich verspreidt in al die kaarsjes van de mensen die samen Pasen vieren, en heel ons leven en de hele wereld verlicht.

De abdij wil zelf zo’n lichtpunt te zijn in ons bisdom en voor al die zoekers naar licht, naar geloof, naar zij die ons bezoeken. Samen kijken wij op naar Christus die ons is voorgegaan, en die bij ons is met zijn H. Geest en de kracht van zijn sacramentele tekenen. Mogen wij Hem naar het voorbeeld en op voorspraak van zijn moeder van harte zijn toegewijd .

door broeder Gerard Mathijsen

Recept: Adelbertuskoeken

We vroegen aan onze kok Tim een mooi paasrecept om te delen in deze nieuwsbrief. Hij kwam met de Adelbertuskoeken. Een heerlijke verwennerij voor bij het paasontbijt of bij de brunch! En makkelijk te delen met velen.

Recept Adelbertuskoeken

Benodigdheden:

  • 3 appels ( Elstar, Goudreinet of Wellant)
  • 175g Rozijnen
  • 200g Roomboter op kamertemperatuur
  • 200g Suiker
  • 200g Zelfrijzend Bakmeel
  • 4 Eieren
  • 1 zakje Vanillesuiker
  • Snuf zout
  • Kaneel
  • Suiker
  • Citroensap

Recept:

  1. Spoel de rozijnen onder heet water af om eventuele bestrijdingsmiddelen te verwijderen en laat ze vervolgens in warm water wellen.
  2. Schil de appels, verwijder het klokhuis en snijd ze in halve ringen.
  3. Dep de rozijnen droog, doe ze met de appels in een kom en voeg naar smaak suiker, kaneel en citroensap toe. Meng alles goed en laat het even rusten.
  4. Klop de boter samen met de 200g suiker en vanillesuiker tien minuten lang met een mixer met garde mooi luchtig.
  5. Voeg daarna één voor één de eieren toe en mix steeds goed door.
  6. Zeef nu het zelfrijzend bakmeel en het zout erdoorheen en mix alles door tot een mooi egaal beslag.
  7. Spatel nu het appel-rozijn-mengsel erdoorheen zodat alles goed door het beslag zit.
  8. Neem een rechthoekig bakblik, bekleed met bakpapier en doe het beslag erin en spreid alles gelijk uit.
  9. Bak de Adelbertuskoek in een op 160 graden voorverwarmde (hetelucht)oven gedurende ongeveer 75 minuten gaar.
  10. Laat de koek afkoelen, haal daarna uit het bakblik en snijd in vierkante blokken.

 

Eet smakelijk!

Nieuws uit de boekwinkel

Boekennieuws april 2025

 

Boeken over geloven zijn in ruime mate te vinden in de Abdijboekwinkel. Enkele recent uitgekomen boeken licht ik er graag even uit. Geloven: gewoon doen schrijft Stephan Sanders. Bidden, proeven, smaken en drinken schrijft Huub Oosterhuis. Blijf hopen schrijft Lieke Marsman. En mocht dat alles niet helpen kun je altijd nog putten uit de gedichtenapotheek van Philip Huff. Hij geeft poëzie op recept voor het hoofd en het hart.

Michiel Oosschot

 

Wonder, wonderlijk – Stephan Sanders, € 21,99
Geloven: gewoon een kwestie van doen:  Stephan Sanders’ bundel ‘Wonder, wonderlijk’ is meer dan een verzameling van columns, de afgelopen jaren verschenen in Trouw en De Nieuwe Koers. Vele columns zijn herschreven en een aantal is voorzien van aanvullingen. Hierdoor is het een samenhangend geheel geworden en een mooie biografie van Sanders’ geloofstocht. Het boek spreekt mij in elk geval aan omdat ik er veel van mijn eigen reis in herken, vanaf mijn jeugd tot de periode dat ik betrokken bij de abdij.

Wonder, wonderlijk is de opvolger van zijn in 2021 verschenen bundel Godschaamte. Godschaamte was een verslag van zijn zoektocht naar God. In Wonder, wonderlijk heeft Sanders God gevonden en schrijft hoe dat geloven gaat in de praktijk. Dat is blijkens de ondertitel gewoon een kwestie van hard werken: ‘Oefeningen in geloof’. Zoals de flaptekst het verwoordt: “Meer nog dan leerstellig is het geloof van Sanders er een van doen, van de praktijk, van lang en geduldig oefenen.”

 

Duidelijk is dat je met geloven nooit klaar bent. Het is een ontwikkelingsproces gedurende heel je leven. Als oblaat verbonden aan de Abdij van Egmond ervaar ik hetzelfde. In zijn Regel spreekt Benedictus over het klooster als ‘een oefenschool voor de dienst van de Heer’. Ook als oblaat ben ik leerling van deze oefenschool.

Katholieke komaf

Sanders is grootgebracht in de jaren zestig en zeventig in een echt katholiek gezin met voldoende ruimte voor vrijzinnigheid. Ergens in zijn jeugd is hij uiteindelijk toch weggeraakt bij de kerk. Maar ergens in zijn vijftiger jaren is de zoektocht naar God weer begonnen. Sanders beschrijft deze in Godschaamte. “Het ouder worden, het trage maar gestage lichamelijke verval dat daarbij hoort, heeft ongetwijfeld een rol gespeeld bij de relativering van eigen autonomie en onafhankelijkheid. Een zeker idee van onkwetsbaarheid valt gemakkelijker te koesteren als twintiger, met spieren die nog steeds groeien en een geest met een schijnbaar oneindig absorptievermogen dan wanneer dat hoogtepunt achter je ligt – in ieder geval niet meer vóór je. Is God dan een panacee? Niet per se. God wordt denkbaar, voelbaar, het Godsbesef wint aan urgentie.”

In Wonderlijk, wonderlijk beschrijft hij het als “dat traag ontluikende, religieuze besef, dat zich als begin vijftiger aan mij opdrong”. “Die religieuze wending nam zijn tijd, het ging in slow motion. Tamelijk plotseling wordt dan het innerlijk veruiterlijkt in kerkgang en gebed.” Het is dus geen keuze, maar is hem overkomen. Gods werk?

Regelmatige kerkgang is van essentieel belang. Hierbij gaat het niet in eerste instantie om de preek, maar om de eucharistie. En volhouden dus, ook al valt de preek soms tegen. De betekenis wordt in de loop van de tijd wel duidelijk, namelijk dat geloof niet om jou of jouw gevoel draait.

Ruimte voor lichtheid

De lichtheid vanuit zijn katholieke jeugd is -gelukkig- aan Sanders blijven kleven. Niet lichtheid om de lichtheid: “juist omdat in het katholieke geloof het mysterie Gods het middelpunt vormt, stuiten we al snel op het onzegbare…. Ironie drukt in het aangezicht van het Goddelijke afstand uit en eerbied: het zegt via een omweg wat eigenlijk niet gezegd kan worden.”

Lichtheid -met als boodschap afstand creëren- zit ook in de portretten die Sanders in het laatste deel van zijn bundel schetst. Bij Herman Finkers leidt dit tot de opmerking dat leren omgaan met verveling een spirituele zaak is. En de serieuze ruimte die nodig is voor het mysterie wordt goed uitgelegd waar Finkers ingaat op het gebruik van Latijn en Nederlands in de liturgie. “Jij kan het Latijn niet volgen; ik kan de teksten in het Nederlands niet volgen, want er zit te weinig ruimte tussen God en het doordeweekse boodschappenlijstje. Een beetje afstand kan geen kwaad.”

 

 

Dan nog – Huub Oosterhuis, € 14,99

In ‘Dan nog’ heeft Kees Kok, theoloog en uitgever van het werk van Huub Oosterhuis, de mooiste en meest doorleefde gebeden van Huub Oosterhuis bij elkaar gebracht. De mooi uitgegeven handzame bundel opent met een essay van Oosterhuis waarin hij de lezer aanspoort: leer bidden. Bidden, schrijft hij, is afdalen in jezelf, woorden proeven en smaken, ze zó tot je nemen dat ze je gaan voeden. Denk ook aan drinken met kleine teugen van water dat dorstig maakt.

 

De Oosterhuis-lezer weet dat hoewel Oosterhuis’ teksten toegankelijk zijn, je de inhoud soms meermalen moet lezen om deze echt goed tot je door te laten dringen; genieten in kleine hapjes of slokjes. Er is een onderverdeling gemaakt: Naam, Ouder, Helper, Geest, Licht en Morgen. Een duidelijke indeling betekent niet dat Oosterhuis met pasklare antwoorden komt. Het blijft een vragend zoeken. De lezer gaat vragend en tastend op zoek naar wat niet is uit te spreken. Een boekje om bij je te steken en vaak open te slaan.

 

Op een andere planeet kunnen ze mij redden – Lieke Marsman, € 24,99

Lieke Marsmans ‘Op een andere planeet’ bevat essays en dagboekfragmenten over de dood en het leven. Bekend zal zijn dat zij lijdt aan een ongeneeslijke vorm van beenmergkanker. Hierover en over alle onderwerpen die haar aangaan schrijft zij gewoon duidelijk waar het op staat. Het gaat over verdriet, wanhoop en woede, maar tegelijkertijd is een minstens zo grote levenskracht voelbaar. Ze legt zich niet neer bij de gedachte dat ‘zinloos lijden’ aan het eind van een leven koste wat kost voorkomen moet worden. Bepalend voor haar kwaliteit van leven is namelijk niet de afwezigheid van lijden maar de aanwezigheid van hoop.

Bijzonder is hoe zij beschrijft wanneer zij via Vonne van der Meer -die haar attendeert op de Amerikaanse dichter Chris Wiman in contact komt met God. Via zijn boek ‘Mijn heldere afgrond’ wordt Marsman duidelijk dat haar oude ideeën niet toereikend waren voor de uitersten van vreugde en verdriet die zij onderging. ‘Ontoereikend’ is dan het kernbegrip. Toen het er voor haar op aankwam waren alle oude inzichten ontoereikend. Zij móést zich wel richten tot God, als had ze toen nog geen idee wat die God voor haar zou inhouden. Het betekent voor haar in elk geval dat zij vrijer kan ademen. Er valt nog veel meer over te schrijven, maar ik kan niet anders zeggen dan: ‘lees dat boek’.

 

 

Gedichtenapotheek, Poëzie op recept voor het hoofd en het hart – Samengesteld door Philip Huff, € 20,00

De Gedichtenapotheek die Philip Huff heeft samengesteld kun je beschouwen als een soort zelfhulpboek gericht op het bevorderen van de mentale gezondheid. Huff zet andermans poëzie in als medicijn tegen zaken als onrust, ouder worden, vervreemding van de wereld, ziek zijn, gemis en alles wat heeft te maken met de liefde. Kortom, poëzie als wondermiddel. De gedichten zijn van bekende schrijvers, van Boeddha tot Rumi, van Wim Brands tot Spinvis, van Hans Favery tot Sylvia Plath, van …. En de mensen geloven erin, blijkens de hoge positie van de Gedichtenapotheek op de bestsellerlijsten.

Huff licht zelf toe wat een gedicht kan bewerkstelligen: “Een goed gedicht is voor mij als een goede vriend: het helpt je inzicht te verkrijgen. Soms doet dat inzicht pijn, soms troost het, soms maakt het je aan het lachen, en soms geeft het je de moed om door te gaan.” Het kan helpen om greep te krijgen niet alleen op onze eigen gevoelens, maar ook op de chaotische wereld om ons heen.

 

Download hier een overzicht van alle nieuwe aanwinsten!!

 

 

Nieuwsbrief

Schrijf u vrijblijvend in en blijf op de hoogte van de activiteiten van Abdij van Egmond.

We respecteren uw privacy. Sint-Adelbertabdij zal uw e-mailadres nooit delen met derden.
© 2025, Abdij van Egmond Algemene voorwaarden