Nieuws

Vrijdag 31 oktober 2025 om 19.00 uur in de abdijkerk.

Tegen de achtergrond van herdenkingsdag Allerzielen brengen zangeres Johannette Zomer en schrijver/journalist Frénk van der Linden in de serie Love & Loss een nieuw liederen- en tekstenprogramma waarin herinnering, herdenking en hoop centraal staan. Dit jaar legt het programma een bijzonder accent op rouw die vaak al ver vóór het overlijden begint. Wanneer een geliefde – een vader of moeder, vriend of vriendin – lijdt aan een ziekte als alzheimer, kanker, ALS of parkinson, kondigt het afscheid zich soms al lange tijd van tevoren aan. Het nieuwe Love & Loss-programma maakt deze ‘rouw-prelude’ op indringende en invoelbare wijze zichtbaar.

Uit persoonlijke ervaring vertelt Frénk van der Linden over het rouwproces toen zijn moeder alzheimer kreeg.

Love & Loss | Sopraan Johannette Zomer en schrijver/journalist Frénk van der Linden. Met medewerking van Nienke van der Meulen – barokhobo en blokfluit, Emma Huijsser – barokharp en blokfluit, Lucia Swarts – barokcello

Beroemde werken als Flow my tears van Downland, Che faro senza Euridice (uit Orfeo ed Euridice) van Gluck en Sospiri opus 70 van Elgar staan op het programma, evenals liederen van Hildegard von Bingen, Purcell, Händel, Barber en Johann Sebastian Bach. Van Giulio Caccini klinkt Amarilli mia bella, een van de meest geliefde liefdesliederen uit de barok. Het gedicht Sure on this shining night van James Agee inspireerde Samuel Barber tot het schrijven van een van zijn inmiddels bekendste liederen. Oorspronkelijk schreef Barber het voor zang en piano, in Love & Loss klinkt een bijzondere versie voor zang, cello en harp. Het slot van de avond vormt het In Paradisum uit het Requiem van Gabriel Fauré. Het thema krijgt een verstilde wending: de overgang naar het hiernamaals wordt niet als een einde bezongen, maar als een vredige belofte van eeuwige rust.

Datum: Vrijdag 31 oktober 2025 om 19.00 uur in de abdijkerk.

Meer info en aanmelden kan hier

U bent van harte uitgenodigd voor het symposium ‘Egmond in Context’ op 23 juni, over het recent gedigitaliseerde archief van de abdij van Egmond. Toegang tot dit symposium is vrij, maar aanmelden is verplicht. Meld u aan vóór maandag 16 juni via onderstaande link.

Datum: maandag 23 juni 2025

Tijd: 13.30 (inloop vanaf 13.00 uur) – 18.00 uur

Locatie: Janskerk (Jansstraat 40, Haarlem)

Entree: gratis

Klik hier om u aan te melden.

Tussen 2022 en 2025 is dit archief integraal gedigitaliseerd. Hiermee wordt het oudste en een van de belangrijkste archieven van Nederland online beschikbaar gemaakt via de website van het Noord-Hollands Archief (NHA).

Het archief bevat ruim 2.600 stukken uit de periode 1140-1574, waaronder registers, rekeningen en een zeer groot aantal charters. De abdij ontwikkelde zich tot een van de belangrijkste religieuze centra in de regio en was van grote invloed op de wording van het graafschap Holland.

Tijdens het symposium staan zowel de geschiedenis van de abdij en het archief, als de mogelijkheden en aandachtspunten van het digitaal beschikbaar maken van een dergelijk kwetsbaar archief, centraal.

Programma

• 13.00 uur Inloop
• 13.30 uur Start eerste deel
  • Welkomstwoord door Willeke de Groot, directeur van het Noord-Hollands Archief.
  • Inleiding op het digitaliseringsproject door Patrick Vlegels, hoofd archieven & collecties.
  • Marco Mostert, emeritus-hoogleraar Middeleeuwse Geschiedenis verbonden aan de Universiteit Utrecht, verhaalt over de vroege geschiedenis van de abdij en middeleeuwse schriftcultuur.
  • Paul Buitenhuis, gids bij de abdij van Egmond, neemt ons mee naar de ondergang van de abdij in 1573.
  • Ed van der Vlist, conservator middeleeuwse handschriften bij de Koninklijke Bibliotheek (KB), vertelt over het beroemde evangeliarium van Egmond en over de abdijbibliotheek.
• 15.15 uur Pauze
• 15.30 uur Start tweede deel
  • Officiële lancering van het gedigitaliseerde archief
  • Medewerkers van het digitaliseringsproject vertellen over de rol van zowel conservering als digitale toegankelijkheid van het archief.
• 16.45 uur Na het symposium kunnen enkele bijzondere stukken uit het archief bekeken worden. We eindigen de bijeenkomst met een borrel in het Archiefcafé.
• 18.00 uur Einde

We zien u graag op 23 juni!

De Benedictijnse online gemeenschap Poustinia biedt dit jaar in de vastentijd een muzikale meditatie over het Stabat Mater van Pergolesi.

Het wereldberoemde en aangrijpende muziekwerk gewijd aan Onze Lieve Vrouw van de Zeven Smarten. De tekst van het Stabat Mater is oorspronkelijk bedoeld voor persoonlijke meditatie, gewijd aan het lijden van Christus en het verdriet van Maria hierover. Kan medelijdende hart van de moeder ons leiden naar het Hart van haar goddelijke Zoon? Heeft een contemplatieve blik op Maria de transformerende kracht om ons te openen voor het Paasmysterie?

In de meditatie zullen we Maria op een nieuwe manier leren kennen en hopelijk raakt het bij het luisteren van de muziek je eigen persoonlijke dimensie.

Datum:           vrijdag 11 april 2025

Tijd:                10.30 tot 12.00 uur

Plaats:            Online via Zoom

Leiding:          Janneke Krijger en Roel van der Voort  Obl.

Aanmelden:  www.poustinia-online.nl voor Zoomcode

PAUS FRANCISCUS Aswoensdag © Vatican Media

Laten we samen in hoop wandelen (vertaald uit het Frans door broeder Gerard Mathijsen)

Boodschap van de Heilige Vader Franciscus voor de Vastentijd 2025

25 FEBRUARI 2025

Beste broeders en zusters, met het boeteteken van de as op ons hoofd beginnen we de jaarlijkse pelgrimstocht van de Heilige Vastentijd in geloof en hoop. De Kerk, moeder en lerares, nodigt ons uit om ons hart voor te bereiden en ons open te stellen voor de genade van God, zodat wij met vreugde de paasoverwinning van Christus, de Heer, over zonde en dood kunnen vieren. De heilige Paulus verkondigt: “De dood is verslonden in de overwinning. O Dood, waar is uw overwinning? O Dood, waar is uw angel? » (1 Kor. 15:54-55). Jezus Christus, gestorven en verrezen, is inderdaad het middelpunt van ons geloof en staat garant voor de grote belofte van de Vader, namelijk het eeuwige leven, dat reeds vervuld is in zijn geliefde Zoon (vgl. Joh. 10:28; 17:3).[1] Ter gelegenheid van deze Vastentijd, verrijkt door de genade van het Jubeljaar, wil ik graag enkele overwegingen voorstellen over wat het betekent om samen in hoop op te trekken en de oproepen tot bekering te ontdekken die Gods barmhartigheid tot iedereen richt, als individu en als gemeenschap.

Allereerst : wandelen. Het devies van het Jubeljaar, “pelgrims van hoop”, herinnert ons aan de lange reis van het volk Israël naar het Beloofde Land, zoals beschreven in het boek Exodus: een moeilijke tocht van slavernij naar vrijheid, gewenst en geleid door de Heer die zijn volk liefheeft en altijd trouw aan hen is. En als we het over de Bijbelse Exodus hebben, denken we ook aan de vele broeders en zusters die vandaag de dag op de vlucht zijn voor ellende en geweld, op zoek naar een beter leven voor zichzelf en hun dierbaren. Hier klinkt een eerste oproep tot bekering, want in het leven zijn we allemaal pelgrims. Iedereen vraagt ​​zich misschien af: hoe kan ik mezelf door deze omstandigheden laten uitdagen? Ben ik echt op het pad of ben ik lamgeslagen, verstard, angstig en hopeloos, of zit ik nog steeds in mijn comfortzone? Zoek ik naar wegen die mij bevrijden uit situaties van zonde en gebrek aan waardigheid? Het zou een goede oefening zijn om onszelf tijdens de Vastentijd te confronteren met de concrete werkelijkheid van een migrant of een pelgrim, en ons zo te laten raken dat we ontdekken wat God van ons vraagt ​​om betere reizigers te zijn op weg naar het huis van de Vader. Dit zou een goede ‘test’ zijn voor de wandelaar.

Ten tweede, laten we dit pad samen bewandelen. Samen op weg gaan, synodaal zijn, dat is de roeping van de Kerk. [2] Christenen worden geroepen om samen te reizen, nooit als eenzame reizigers. De Heilige Geest spoort ons aan om uit onszelf te treden en naar God en onze broeders en zusters te gaan, en ons nooit in onszelf op te sluiten.[3] Samen op weg gaan betekent dat we verbinding zoeken te maken op basis van onze gemeenschappelijke waardigheid als kinderen van God (vgl. Gal. 3:26-28); Het betekent dat we zij aan zij vooruitgaan, zonder de ander te vertrappen of te domineren, zonder afgunst of hypocrisie te koesteren, zonder iemand achter te laten of zich buitengesloten te voelen. Laten we dezelfde richting opgaan, hetzelfde doel nastreven, terwijl we met liefde en geduld naar elkaar luisteren.

In deze Veertigdagentijd vraagt ​​God ons om na te gaan of wij in ons leven, in ons gezin, op de werkplek, in onze parochie of in religieuze gemeenschappen, in staat zijn om met anderen op te trekken, te luisteren en de verleiding te weerstaan ​​om ons te verankeren in betrokkenheid op ons zelf waarbij we ons alleen bekommeren om onze eigen behoeften. Laten we ons voor de Heer afvragen of wij, bisschoppen, priesters, gewijde personen en leken, in staat zijn om samen te werken in dienst van het Koninkrijk van God; of we een gastvrije houding aannemen, met concrete gebaren naar degenen die naar ons toe komen en naar degenen die ver weg zijn; of we mensen het gevoel geven dat ze deel uitmaken van de gemeenschap of dat we ze buiten de maatschappij houden. [4] Dit is een tweede oproep: bekering tot synodaliteit.

Ten derde, laten we dit pad samen bewandelen in de hoop op een belofte. Moge de hoop die niet wordt teleurgesteld (vgl. Rom. 5,5), de centrale boodschap van het Jubeljaar[5], voor ons de horizon zijn van de vastenreis naar de overwinning van Pasen. Zoals paus Benedictus XVI ons leerde in de encycliek Spe Salvi: “Mensen hebben onvoorwaardelijke liefde nodig. De mens heeft de zekerheid nodig die hem doet zeggen: “Noch dood noch leven, noch geesten noch krachten, noch heden noch toekomst, noch sterren noch hemel noch diepten, noch enig ander schepsel, niets zal ons kunnen scheiden van de liefde van God, die in Christus Jezus is” (Rom. 8:38-39). [6] Jezus, onze liefde en onze hoop, is opgestaan, [7] hij leeft en heerst in glorie. De dood is veranderd in overwinning, daarin ligt het geloof en de grote hoop van christenen: de opstanding van Christus! En hier is de derde oproep tot bekering: die van hoop, van vertrouwen in God en in zijn grote belofte, het eeuwige leven. Wij moeten onszelf afvragen: ben ik ervan overtuigd dat God mijn zonden vergeeft? Of doe ik alsof ik mezelf kan redden? Verlang ik naar verlossing en roep ik God aan om mij te helpen die te verkrijgen? Leef ik concreet de hoop die mij helpt de gebeurtenissen in de geschiedenis te lezen en die mij ertoe aanzet mij in te zetten voor rechtvaardigheid, broederschap, de zorg voor ons gemeenschappelijk huis en de bekommernis dat niemand achterblijft? Broeders en zusters, dankzij de liefde van God in Jezus Christus worden wij bewaard in de hoop die niet beschaamd wordt (vgl. Rom. 5,5). Hoop is het “anker van de ziel”, zeker en onfeilbaar. [8] Het is in haar dat de Kerk bidt dat ‘alle mensen gered mogen worden’ (1 Timoteüs 2:4) en dat zij verwacht om in de heerlijkheid van de hemel verenigd te zijn met Christus, haar Bruidegom. Zo drukte de heilige Theresia van Jezus zich uit: “Hoop, o mijn ziel, hoop. Je kent dag noch uur. Wees waakzaam! Alles gaat snel, hoewel je ongeduld je laat twijfelen aan wat zeker is, en de korte tijd lang doet schijnen” (Uitroepen van de ziel tot haar God, 15, 3).[9] Moge de Heilige Maagd Maria, Moeder van de Hoop, voor ons ten beste spreken en ons vergezellen op de reis van de Vastentijd.

Rome, Sint-Jan van Lateranen, 6 februari 2025, nagedachtenis aan Sint-Paulus Miki en zijn gezellen, martelaren. FRANCISCUS

Laten we samen in hoop wandelen

Geliefde broeders in het bisschopsambt,

Ik schrijf u vandaag om een ​​paar woorden tot u te richten in deze delicate periode die u als herders van het volk van God, pelgrims in de Verenigde Staten van Amerika, doormaakt.

1. De reis van slavernij naar vrijheid die het volk van Israël maakte, zoals vastgelegd in het boek Exodus, nodigt ons uit om de realiteit van onze tijd, die zo duidelijk gekenmerkt wordt door het fenomeen van migratie, te beschouwen als een beslissend moment in de geschiedenis om niet alleen ons geloof te bevestigen in een God die altijd dichtbij is, geïncarneerd, migrant en vluchteling, maar ook de oneindige en transcendente waardigheid van iedere menselijke persoon [1].
2. De woorden waarmee ik begin, zijn niet willekeurig. Zelfs een vluchtig onderzoek van de sociale leer van de Kerk laat duidelijk zien dat Jezus Christus de ware Immanuel is (vgl. Mat. 1:23); Ook hij had de moeilijke ervaring dat hij uit zijn land werd verdreven omdat zijn leven in gevaar was. Ook moest hij zijn toevlucht zoeken in een maatschappij en cultuur die vreemd waren aan de zijne. Door mens te worden, koos de Zoon van God er ook voor om het drama van de immigratie te ervaren. Ik wil onder andere de woorden in herinnering roepen waarmee paus Pius XII zijn Apostolische Constitutie over de pastorale zorg voor migranten begon, die wordt beschouwd als de ‘Magna Carta’ van de leer van de Kerk over migratie: ‘De familie van Nazareth in ballingschap, Jezus, Maria en Jozef die emigreerden en hun toevlucht zochten in Egypte om te ontkomen aan de toorn van een goddeloze koning, zijn het model, het voorbeeld en de steun van alle emigranten en pelgrims van alle tijden en landen, van alle vluchtelingen in alle omstandigheden die, gedreven door vervolging of nood, zich gedwongen zien hun vaderland, hun geliefde familie en degenen die hen dierbaar zijn te verlaten en naar een vreemd land te gaan’ [2].
3. Op dezelfde manier leert Jezus Christus ons, dat wij de waardigheid van ieder mens, zonder uitzondering, blijvend moeten erkennen door ieder mens met een universele liefde lief te hebben. Wanneer we spreken over ‘oneindige en transcendente waardigheid’, willen we benadrukken dat de belangrijkste waarde die de menselijke persoon bezit, elke andere juridische overweging die kan worden aangevoerd om het leven in de samenleving te reguleren, overstijgt en ondersteunt. Daarom zijn alle gelovigen en mensen van goede wil geroepen om de legitimiteit van normen en overheidsbeleid te beschouwen in het licht van de waardigheid van de persoon en zijn fundamentele rechten, en niet andersom. 4. Ik volg nauwlettend de grote crisis die zich in de Verenigde Staten voordoet, met de lancering van een programma van massale deportaties. Een geweten dat gevormd is door rechtschapenheid kan niet anders dan een kritisch oordeel uitspreken en zijn ongenoegen uiten over elke maatregel die de illegale status van bepaalde migranten impliciet of expliciet identificeert met criminaliteit. Tegelijkertijd moet het recht van een land om zichzelf te verdedigen en gemeenschappen te beschermen tegen personen die gewelddadige of ernstige misdrijven hebben gepleegd terwijl ze in het land waren of vóór hun aankomst, worden erkend. Hoe dan ook, het uitzetten van mensen die in veel gevallen hun land hebben verlaten vanwege extreme armoede, onveiligheid, uitbuiting, vervolging of ernstige aantasting van het milieu, ondermijnt de waardigheid van veel mannen en vrouwen en van hele families en maakt hen bijzonder kwetsbaar en weerloos.
4. Dit is geen klein probleem: een authentieke rechtsstaat blijkt juist uit de waardige behandeling die alle mensen verdienen, vooral de armste en meest gemarginaliseerde mensen. Het ware algemeen welzijn wordt bevorderd wanneer de samenleving en de overheid, met creativiteit en strikt respect voor de rechten van iedereen – zoals ik bij vele gelegenheden heb benadrukt – de meest kwetsbaren, weerlozen en kwetsbaren verwelkomen, beschermen, bevorderen en integreren. Dit verhindert niet dat er een beleid wordt ontwikkeld dat ordelijke en legale migratie reguleert. Deze ontwikkeling kan echter niet worden bereikt door de privileges van enkelen en de opofferingen van anderen. Wat gebouwd is op het fundament van geweld, en niet op de waarheid van de gelijke waardigheid van ieder mens, begint slecht en zal slecht eindigen.
5. Christenen weten heel goed dat onze identiteit als persoon en gemeenschap alleen tot wasdom komt als we de oneindige waardigheid van alles bevestigen. Christelijke liefde is geen concentrische uitbreiding van interesses die zich geleidelijk uitbreiden naar andere mensen en groepen. Met andere woorden, de mens is geen eenvoudig individu, relatief ruimdenkend, met filantropische gevoelens! De menselijke persoon is een subject met waardigheid, die door de constitutieve relatie met iedereen, en vooral met de allerarmsten, geleidelijk aan kan rijpen in zijn identiteit en roeping. De ware ordo amoris die bevorderd moet worden, is die welke we ontdekken door voortdurend te mediteren over de gelijkenis van de ‘barmhartige Samaritaan’ (vgl. Lc 10,25-37), dat wil zeggen door te mediteren over de liefde die een broederschap bouwt die openstaat voor iedereen, zonder uitzondering [3].
6. Maar de zorg voor de persoonlijke, gemeenschappelijke of nationale identiteit kan, afgezien van deze overwegingen, gemakkelijk een ideologisch criterium introduceren dat het sociale leven vervormt en de wil van de sterkste oplegt als criterium van de waarheid.
7. Geachte broeders bisschoppen van de Verenigde Staten, ik erken uw waardevolle inspanningen terwijl u nauw samenwerkt met migranten en vluchtelingen, Jezus Christus verkondigt en fundamentele mensenrechten bevordert. God zal alles wat u doet ter bescherming en verdediging van hen die als minder waardevol, minder belangrijk of minder menselijk worden beschouwd, rijkelijk belonen!
8. Ik roep alle gelovigen van de katholieke Kerk, en alle mannen en vrouwen van goede wil, op om niet toe te geven aan toespraken die discriminerend zijn en onnodig lijden veroorzaken voor onze migranten- en vluchtelingenbroeders en -zusters. Wij worden geroepen om met naastenliefde en helderheid in solidariteit en broederschap te leven, bruggen te bouwen die ons steeds dichter bij elkaar brengen, de muren van schande te verwerpen en te leren ons leven te geven zoals Jezus Christus het zijne gaf voor de redding van allen.
9. Laten we Onze Lieve Vrouw van Guadalupe vragen om personen en families te beschermen die in angst en pijn leven vanwege migratie en/of deportatie. Moge de “Maagd Morena”, die wist hoe ze volkeren kon verzoenen toen ze vijanden waren, ons de mogelijkheid geven om onszelf als broeders en zusters in haar armen te vinden en zo een stap voorwaarts te zetten in de opbouw van een meer broederlijke, inclusieve samenleving die de waardigheid van iedereen respecteert.

Broederlijk, Franciscus        Vanuit het Vaticaan, 10 februari 2025

Minisymposium Vroomheid in kerk, klooster en theologie in de abdij van Egmond op dinsdag 4 maart 2025 van 10:30-15:30 uur.

Sprekers zijn: prof. dr. E.A. de Boer (predikant), prof. dr. E.P.N.M. Borgman (lekendominicaan), pater J. Essing (o.p.), dr. Ch. van Leeuwen (oblaat), prof. dr. P.J.A. Nissen (oblaat), dr. W.J. Otten (dichter).

Het minisymposium staat onder leiding van drs. Leo Fijen namens uitgeverij Adveniat en begint, direct in aansluiting op de viering van de mis van 9:30-10:15, om 10:30 en eindigt om 15:30 uur. De eerste sessie sluit af om 12:30 met het gezamenlijk bidden van het middaggebed in de abdijkerk, waarna de lunch in de Benedictushof begint. Het tweede deel van het programma vangt aan om 13:45 en eindigt rond theetijd.

Het symposium wordt gehouden naar aanleiding van de verschijning van het boek Knielen in kerk en klooster: Alleen samen en samen alleen. De bundel handelt over een vorm van ‘knielende theologie’, waarin bidden en vroomheid centraal staan evenals persoonlijk geloof en kerkelijke gemeenschap. Dom Bernardus (ocso) schrijft hierover: ‘Wil de Kerk, het klooster of welke christelijke gemeenschap dan ook toekomst hebben, dan zal zij voor moeten gaan op de weg van het knielen, alleen én samen.’

Deze bundel biedt een diepgaande reflectie op de vraag hoe men God kan ontmoeten en welke rol kerken en kloosters daarin spelen. Twintig (rooms- en oud-)katholieke, orthodoxe en protestantse theologen helpen de lezer de eigen vroomheid te begrijpen en te verdiepen onder meer door aandacht te geven aan de verbindende rijkdom van de verschillende liturgische gebedsvormen en kloosterlijke tradities.

In zes lezingen van ca 20 minuten wordt onder meer aandacht gevraagd voor het belang van een biddende, getuigende en toekomstgerichte levensstijl in kerk en theologie, door:

• Erik Borgman: ‘”Dat wij niet stikken in onszelf, maar opengaan”: Contemplatief leven en denken’,
• Charles van Leeuwen: ‘Ik lees de psalm. De psalm leest mij. Ik ga op in stilte. Stilte gaat op in mij. Over kloostervroomheid’,
• Willem Jan Otten: ‘Buiten alle religie te zijn is een onbereikbare leegte’,
• Peter Nissen: ‘Een leerschool voor kwetsbare mensen: kerk en klooster als bouwplaatsen van hoop’,
• Jozef Essing: ‘Predikant ontmoet predikbroeder’, en
• Erik de Boer: ‘Vormen van vroomheid in vrijgemaakt Gereformeerd milieu (kerk – gezin – school) in de tweede helft van de twintigste eeuw’.

Datum: dinsdag 4 maart 2025 van 10:30-15:30

Dit symposium wordt door uitgeverij Jongbloed georganiseerd. Aanmelden kan daarom alleen per mail naar: p.deboer@jongbloedmedia.nl.  De kosten bedragen € 15,00.

Van harte aanbevolen:

De benedictijnse online gemeenschap Poustinia nodigt u uit voor een bezinningsmoment in de Advent.

Advent resoneert diep in onze harten, ook al neemt de duisternis toe in onze wereld en misschien ook wel in ons zelf.

We zoeken God, Licht van de wereld, steeds dieper, God die ons al heeft gevonden.

Toen de Heer terugkeerde naar Sion,

juichten we van vreugde.

We droomden weer van een toekomst,

we konden weer lachen.

Alle volken zeiden:

‘De Heer doet grote wonderen voor zijn volk.’     Psalm 126: 1-3

Wat waren we gelukkig!

God kwam de geschiedenis binnen met een verrassende aankondiging aan een boerenmeisje in Nazareth. Een verbazingwekkende, schandalige en angstaanjagende aankondiging: zij wordt de maagdelijke moeder van de Messias. Wat kunnen wij veel van haar reactie leren, als God ook ons leven door de komst van de Messias binnenkomt.

Juist in een wereld die omkomt van angst en verdeeldheid, is de houding van Maria een profetisch voorbeeld van hoop. Haar Magnificat leert ons dat de ware kracht niet ligt in politieke of militaire macht, maar in de bereidheid om God te vertrouwen en onszelf dienstbaar op te stellen voor anderen.

Na een inleidende voordracht over het Magnificat volgt een uitwisseling.

Als afsluiting helpt een muzikale Magnificat uitvoering ons om haar boodschap dieper te verwerken.

Datum: 13 december 2024

Tijd:       10.30 uur tot 12.30 uur

Leiding: Roel van der Voort en Janneke Krijger – oblaten van de abdij

Aanmelden: www.poustinia-online.nl  voor een Zoom-code

We hadden een bekende gast in ons gastenhuis!  Voor KRO-NCRV Kloostergasten kwam CDA leider Henri Bontenbal begin mei een weekend met ons meeleven.
“Geloof heeft bij mij heel erg de vorm van verlangen.“, aldus Henri Bontenbal. Hij groeide op in een gereformeerd gezin in Rotterdam, maar noemt zichzelf  “Protestant met een katholiek hart“. Hij komt graag in kloosters en kathedralen waar hij in stilte hoopt aangeraakt te worden door het hogere, “Of God, het is maar hoe je het omschrijft.” Hij is een aangename gast in onze abdij  waar hij ook het gebedsritme volgt: zes keer per dag neemt hij plaats in de kerkbanken.  Bontenbal spreekt met onder andere broeder Geerard en vader abt over hun geloof en zijn verlangen. Als wetenschapper heeft hij het soms lastig: “Ik wil graag geloven, maar mijn verstand zit in de weg.“

De uitzending was op 10 augustus om 20.50 uur op NPO 2. Terugkijken kan hier   

Hoop in verwarrende tijden.

In de huidige cultuur, waarin het Kerstfeest een belangrijke plaats inneemt, lijkt er haast geen tijd meer voor een voorbereidende bezinning. De kerstsfeer en de romantiek vullen de lucht al vanaf begin november op het gevaar af dat het feest zelf geen echt hoogtepunt meer kan zijn.

Toch voelen velen aan dat de eigenlijke reden om met Kerst feest te vieren vraagt om een bezinning. Als het grote verhaal van het Eerste en Tweede verbond niet meer met aandacht overwogen wordt, dreigen mooie woorden over de “Heer die is gekomen” vaag en misschien zelfs leeg en vreemd te worden.  Dan vervluchtigt ook de reden om het feest van Kerst met aandacht en hoopvol te vieren.

De Benedictijnse gemeenschap Poustinia-online wil een hulp zijn om in de Advent aan de hand van lezingen het “waarom” en “hoe” van Zijn unieke komen midden in onze geschiedenis en in ons eigen leven te volgen.

De retraite bieden we aan volgens de methode van de Benedictijnse oefeningen door Anselm Grün. Dit houdt in dat we met drie wegen werken: Reflectie over het Bijbelgedeelte, vragen om uit te wisselen en afsluiting met een ritueel.

Het verstaan van het Woord van God groeit nooit in isolement, vertrouwvolle dialoog met andere toehoorders van het Woord is nodig.

Werkwijze:

We maken een keuze uit de teksten van de week, na de Bijbeluitleg is er een uitwisseling met vragen, gevolgd door stilte en een ritueel, die ons wil binnenvoeren in de hoopvolle zin, die de komst van de Heer aan ons concrete leven in deze angstige tijd geeft.

Een overzicht van de lezingen zal worden toegestuurd na aanmelding.

Begeleiding: Janneke Krijger en Roel van der Voort

Datum:          1, 8, 15 en 22 december 2023

Tijdstip:         10.30 uur – 12.00 uur

Aanmelding: www.poustinia-online.nl

Aanbevolen door de abdij:  Poustinia-online

Op veler verzoek een herhaling van de psalmproeverij door Frans Croonen,

In het hart van de bijbel zit het boek Psalmen. Honderdvijftig gedichten die gaan over jouw en mijn leven. Blijdschap, vertrouwen, troost, dankbaarheid, zoeken, vloeken, worstelen, klagen: alles zit erin! De psalmen hebben een voorname rol in de regel van Benedictus, de monastieke liturgie en het contemplatieve gebed.

Wil je meer leren over de psalmen én de mooiste psalmen proeven? Doe mee aan deze laagdrempelige en inspirerende online workshop. Dit keer proeven we verschillende psalmen waarin het thema ‘verlangen’ op een verrassende manier opduikt.

Op vrijdag 10 november presenteert Frans Croonen, de geestelijk begeleider, coach en docent bij Zin en Zijn deze Psalmproeverij, die hij ,,Spirituele tapas”, noemt, het proeven van geestelijke liederen.

Datum:          10 november 2023

Tijd:                10.30 uur tot 12.00 uur

Begeleiding:  Frans Croonen

Aanmelding: www.poustinia-online.nl