Viering van de heilige Adelbert
De viering van de heilige Adelbert was ook dit jaar weer een feestelijk gebeuren.
Na de beproeving van de coronatijd was het ook in 2022 een feestelijke dag, toen mgr. Adr. Van Luyn, oud bisschop van Rotterdam en vriend van de abdij op de Adelbertusakker voorging en daarna alle vereerders van Sint Adelbert met hem in processie teruggingen naar de abdij waarbij de relieken van de heilige werden meegedragen.
Dit jaar was abt Thijs Ketelaars de hoofdcelebrant, geassisteerd door de pastores Nico Knol en Nico Mantje. De laatste had om 7 uur al de “vogeltjesmis” gecelebreerd. Die vogels lieten zich ook om 10 uur nog geducht horen en floten en kwetterden dat het een aard was. Daarbij kwamen nog de klanken van de fanfare en de zang van een mooi gelegenheidskoor, waarvan de talrijke aanwezigen konden genieten. Het altaar en de kapel waren bijzonder mooi versierd met bloemen en appels, ter herinnering aan de appel die zo’n grote rol speelt in de ontmoeting van de heilige Adelbert met zijn vriend Eggo. Bij het betreden van de akker kreeg ieder een bloem die kon gestoken worden in de vazen voor het altaar. Behalve de parochianen uit de Egmonden en omgeving mag zeker een groep van ca. 25 personen niet onvermeld blijven van de Adelbertparochie uit Spaarndam, die traditiegetrouw per fiets waren gekomen, en dat in 2024 voor de 100e maal hopen te herhalen!
Abt Thijs had als thema van zijn overweging vriendschap. Hij vertelde hoe dit voor de scholieren van de “Windhoek” een belangrijk thema was geweest dat hen het afgelopen jaar had bezig gehouden. Hun eigen gedachten over vriendschap hadden zij op perkamenten strookjes geschreven die in een koker zijn gestoken en ingemetseld in de sokkel van een beeld van Eggo, gehakt door Jos Apeldoorn. Zo is de akker nog meer een plek van herinnering geworden, een oproep tot dankbaarheid aan de Schepper, en tot vriendschap met elkaar, met de natuur, met gasten, vreemdelingen en pelgrims.
Abt Thijs zei het in zijn overweging zo: “Vriendschap, ze hoort bij het hart van het evangelie. Want wie over God spreekt, heeft het over relatie, over kennen en gekend zijn. Vriendschap, Jezus doet niets anders dan vriendschap sluiten, mensen aanzien en een gezicht geven in een wereld waar dat al te vaak niet gebeurt, waar mensen worden afgeschreven, uitgeschreven of nagewezen. Vriendschap is meer dan op de koffie gaan. Jezus zegt tegen zijn leerlingen dat ze geen dienaars meer zijn maar vrienden. Voor die vrienden, voor ons dus, gaat hij door het vuur hij geeft er zijn leven voor. … De geschiedenis van de gewone mensen in ons dorp begon met een vriendschap tussen een Egmonder en een vreemdeling. Dat staat in het levensverhaal van Adelbert dat zo’n 1300 jaar geleden werd geschreven. Mijn wens is dat wij dat verhaal hier in Egmond verder blijven schrijven. Egmond, een dorp van vriendschap, waar we strijd buiten de deur houden. Wanneer we dat doen dan schrijven we echt geschiedenis.”
De viering werd voortgezet in de tuin van de abdij, waar de fanfare en het meegekomen publiek verkoeling vonden in de schaduw van de bomen, en hun verfrissingen werden aangeboden door de broeders en hun helpers.
Een dag om in dankbare herinnering te houden, een traditie die tot in lengte van jaren moge voortbestaan.
br. Gerard Mathijsen osb