Verbondenheid Kracht Toewijding
Op 8 december legde onze broeder Columba zijn eeuwige geloften af. Een grote gebeurtenis die we helaas niet in een bomvolle abdij konden vieren. Maar we hebben broeder Columba gevraagd iets te delen over de vier monastieke geloften.
In ons altaar is op iedere hoek een beeld te zien waarin een van de vier monastieke geloften is uitgebeeld: Zuiverheid, Gehoorzaamheid, Armoede en Stabiliteit.
Columba: Voor mijn eeuwige geloften heb ik ook een devies gekozen dat hierbij past: Verbondenheid, Kracht en Toewijding. Verbondenheid heeft met de gehoorzaamheid te maken, Kracht met stabiliteit en Toewijding met monastiek levensgedrag (zuiverheid en armoede). Ik vond deze woorden op de marinierskazerne in Rotterdam. Dat zijn hun korpswaarden. Die woorden hebben mij diep geraakt en ze passen ook bij de Spiritualiteit van Thomas Keating die mij erg inspireert.
Je draagt als kloosternaam de naam Columba dat witte duif betekent. Op het altaar zien we die ook als symbool voor de zuiverheid. Achter die naam zit vast een goed verhaal!?
Columba: Ja, ik heb destijds gevraagd om een kloosternaam omdat ik een nieuw leven aanging en daar hoort een ook nieuwe naam bij. Aan broeder Pieter-Jakob, die toen al erg ziek was, heb ik gevraagd om een naam. Het maakte mij niet uit welke, ik zou die hoe dan ook aannemen, zei ik. Ik mocht het eigenlijk niet weten, maar hij belde de volgende dag dat ik moest komen met broeder Adelbert. Toen vertelde hij de naam Columba bedacht te hebben. Een paar dagen later overleed hij en ik kon niet nagaan waarom hij die naam had bedacht voor mij.
Die naam werd bevestigd toen de peettante van mijn moeder op visite kwamen. Zij gaf mij de rozenkrans van mijn overleden moeder. Toen ik die bekeek bleken op de kralen van het Onze Vader allemaal witte duifjes te zitten. Dus het was duidelijk dat deze naam de naam voor mijn nieuwe leven moest zijn.
Ik ben vernoemd naar de Columba van Iona. Maar je hebt natuurlijk ook andere beroemde Columba’s. Denk aan Columba de Marmion, ik heb ook zijn graf bezocht in Maredsous.
Gehoorzaamheid, is dat moeilijk?
Columba: Gehoorzaamheid is niet alleen luisteren, maar als er bepaalde dingen gebeuren dan zit daar altijd wat achter en moet je ook proberen daar naar te luisteren. Het gaat niet om blinde gehoorzaamheid maar om samenwerken en vertrouwen. Zoals ik al zei is verbondenheid een woord dat juist hoort bij gehoorzaamheid. Daar verbindt je je ook aan als je deze gelofte aflegt.
Als je de Columba die hier een aantal jaar geleden intrad een tip zou willen geven, wat zou je hem willen zeggen?
Columba: doorzetten, volhouden. Ja ik heb veel geleerd en ben sterker geworden. Gehoorzaamheid is allereerst doen wat God vraagt. En het moet bespreekbaar zijn want je moet het leren en elkaar leren kennen.
Mooi dat je verbondenheid in verband brengt met gehoorzamen. Geldt dat ook voor armoede?
Columba: Armoede is ook dat je je gebed en meditatie niet beoordeeld. We zijn als mensen geneigd altijd iets te vinden van wat we doen en van de dingen om ons heen. Als monniken hebben we deze gelofte en dat helpt in meditatie. We leren zo te transformeren, ombuigen.
De armoede gaat verder dan iets niet hebben. Het leren accepteren dat iets is zoals iets is, leven vanuit het nu en dat die acceptatie niet makkelijk gaat is ook een armoede. Je moet je overgeven aan hoe het komt dat dit moeilijk is om te leren. Het heeft meer met jezelf te maken dan met God. We leven in een cultuur waar bezit en oordeel heel normaal is en wordt aangemoedigd.
Heb je een droom voor de toekomst?
Columba: Een droom heb ik niet, maar als ik denk aan die antifoon: Een vaste burcht heb ik God in het uur van mijn nood, mijn toevlucht, dat is voor mij heel belangrijk. Dat was in mijn leven buiten de poort moeilijk om werkelijkheid te worden. Hier in het klooster word je er min of meer toe verplicht. Als het minder gaat zijn het de anderen die mij dragen, daar ga ik in ieder geval van uit.
Verbondenheid, Kracht en Toewijding!
Columba: Ja, zo blijf je toch in beweging. Thomas Keating zei: “Centering Prayer is beweging.” Het is een weg. Op die weg kun je obstakels tegenkomen, zoals steeds maar weer die gedachten, je geduld verliezen, geen concentratie hebben. De geloften gehoorzaamheid, stabiliteit en monastiek levensgedrag helpen daarbij. Ze helpen je je eraan te herinneren dat je steeds weer terug mag keren als het even niet lukt. Ze zijn niet louter kerkrechtelijke/wettelijke weergaven van wat mag en niet mag. Ze zijn een uitnodiging om in de liefdesstroom van de Vader te blijven, in verbondenheid met elkaar, met de kracht die eruit voortkomt, en de toewijding in de liefde aan elkaar, in welke situatie dan ook!