Een nieuw begin.

Wij zijn inmiddels een nieuw jaar begonnen en met de afsluiting van de kersttijd hebben wij de overstap gemaakt naar de groene tijd door het jaar. Geen feestdis meer maar dagelijkse kost. Maar de liturgie zorgt voor verrassingen.

De groene tijd begon in alle vroegte met de lezing van het prachtige scheppingsverhaal, kostelijke spijs voor wie het weet te smaken. Maar ook een tekst die tot nadenken aanzet. Misschien mag ik wijzen op een drietal zaken die mij troffen.

Wanneer God schept,  geeft hij blijk van een voorliefde voor diversiteit. Vele malen horen we in het verhaal  spreken over soort na soort. Geen standaardisering van allemaal hetzelfde, van  een dodelijke monocultuur, van nummers in plaats van unieke gezichten, maar een diversiteit die deel uit maakt van een groot schilderij waar alles zijn plaats heeft en zorgt voor kleur en geur, klank en zoveel meer.

En dan het dagelijks terugkerend refrein: god zag dat het goed was. Die herhaling lijkt tegengesteld aan diversiteit, maar dat is schijn. ‘God zag dat het goed was’. Daar horen we de dagelijks nieuwe verwondering en bewondering voor de schoonheid en de ordening in de schepping. Het is geen berekende blik, maar de schouwende, contemplatieve blik die zich laat verrassen.

En als kroon op het werk zien wij God op de zevende dag rusten na gedane arbeid. Hij houdt sabbat. Hij weet van ophouden. Het leven is er niet voor het werk, maar Hij heeft gewerkt en rust nu om in alle volheid het leven te smaken.

Hoe zou het zijn als wij het nieuwe jaar een nieuwe koers zouden varen, en met nieuwe ogen en een nieuw hart met Gods schepping zouden leren omgaan? Laten wij niet wachten tot morgen, want vandaag, heden is de tijd van Gods genade.

Abt Thijs Ketelaars