Op weg naar Pasen

Onze medebroeder Jan van Dijk (1913-1996) had de gewoonte ieder jaar op Paaszondag het mooie kleine boekje van Prof . Frits van der Meer, Paasmorgen, te lezen. Van die spirituele beschouwing over het altaarluik van Rogier van der Weyden kon hij mateloos genieten. Tijdens zijn studie in Nijmegen had hij genoten van de colleges kunstgeschiedenis van deze hoogbegaafde priester.  Hij voedde daarmee zijn geloofsleven en het boeide hem meer dan de dogmatiek. Inderdaad: “over Pasen kun je niet preken” liet bisschop Harrie Smeets kort geleden weten bij de presentatie van zijn mooie boekje “Getuigen van de Verrijzenis.” Dit centrale mysterie van het christelijk geloof  komen we meer nabij  via kunst en fantasie dan via een rationeel betoog. De liturgie heeft nog een groter vermogen om ons te betrekken bij het drama van Gods heilswerk. In de eredienst van de kerk weten wij ons opgenomen in die geestelijke werkelijkheid die onze aardse pelgrimstocht diepte en perspectief geeft.

Nu de kwetsbaarheid van onze samenleving zo tastbaar is geworden, eerst door de endemie van Covid-19 en nu door de agressie van Rusland tegenover zijn buurlanden, twee rampen met talrijke slachtoffers en een nog veel omvattender uitwerking in de internationale betrekkingen kan de viering van het Pasen van Jezus ons helpen om niet te somberen over het noodlot maar om te blijven geloven in de scheppende en herscheppende kracht van Gods genade.

In onze abdij zijn de vieringen soberder, aangepast aan de mogelijkheden van dit moment. Maar juist in die soberheid en eenvoud kunnen zij ons raken en gevoelig maken voor het Paaslicht dat ons bestaan transformeert en heiligt.

Br. Gerard Mathijsen