Preek Paaswake 2024
Wij hebben vannacht een hele weg afgelegd door de Schrift. Het begon met schepping in het duister, met chaos waaruit leven ontstond door de Geest die over die oervloed zweefde en het woord dat licht tevoorschijn riep. En we zagen de aarde tevoorschijn komen, een plek waar het goed was om te wonen. Wij hoorden ook over water waarin mensen verdronken en er was water waaruit mensen nieuw geboren opdoken. Er was sprake van een leven als een zware klim waarbij gevraagd werd alles wat je dierbaar is los te laten, over te geven, maar er was ook sprake van een bruidegom die naar een verlaten vrouw omziet, zoals er ook wijn en melk werd aangeboden zonder te betalen, want God is geen boekhouder maar een gulle gever. Er was sprake van de bron van wijsheid die leven en vrede belooft en er was sprake van terugkeer uit ballingschap om van een nieuwe geest vervuld het land te bewonen. En het eindigde met een doopsel waarin de oude mens begraven wordt om met Christus op te staan.
En zo hoorden wij opnieuw dat heel het leven met alle lief en leed zijn plaats heeft in dit verhaal van God met de mens. En hoe kan het ook anders als hij zichzelf op leven en dood met ons verbonden heeft, de weg met en voor ons gaat. Dat lange verhaal van onze geloofsgeschiedenis vindt zijn samenvatting en ontknoping in het leven van Jezus. Van hem wordt in de evangeliën verteld dat hij bij zijn doop als nieuwe schepping, als geliefde zoon en nieuwe adam het water ontsteeg om onder ons zo goed als God te zijn, evenbeeld van Gods barmhartigheid die niets liever ziet dan mensen die leven , gekend en bemind, door God en mensen, samen delend wat wij allen om niet hebben ontvangen, leven uit Gods hand.
En dan deze nacht, een nacht van vrees en beven. Wij hoorden het in het evangelie van Marcus, dat ons als laatste werd verkondigd. Het oudste evangelie, maar ook het meest raadselachtige. De dood van de geliefde meester had iedereen nog zo in zijn greep dat er voor het goede nieuws nauwelijks oren waren. Ze waren nog verdoofd van het brute einde. Geen halleluja’s bij de vrouwen die naar het graf gingen. Zij waren niet op weg om een levende te zien, maar om een dode te balsemen. Maar zelfs die dode, dat tastbare en kostbare reliek van wie hen lief was, is hun niet vergund. Misschien gelukkig maar, anders zouden wij kunnen denken dat God alleen op die plek is. Maar God is geen God van doden maar van levenden. Hij heeft zich laten kennen als een die de dood trotseert als het er om gaat de weg met de mens te gaan, een weg ten leven, niet zonder de dood, maar aan de dood voorbij. De vrouwen zien hem dus niet, zoals ook wij de opgestane Heer niet zien, maar zij krijgen uit het graf een woord van leven te horen. Hij is niet hier, hier moet je hem niet zoeken. Op de plek waar zij een dode zoeken wordt hun een woord van leven verkondigd. ‘Hij is niet hier, hij gaat u voor naar Galilea. Gaat dat aan Petrus en de leerlingen zeggen’. God is niet te vinden in het graf, hij is een God van levenden en hij laat zich vinden en ontmoeten waar wij onze weg gaan met anderen. Daar gaat hij mee als de ongeziene gast in het gesprek die luistert, opbeurt en meegaat, ons lief en leed delend op de reis die eindigt, zo hopen en geloven wij, in Gods voorhof.
Jezus is door de wateren des doods gegaan en blijft met ons meegaan. Zo dadelijk gaan wij Monique en Tim dopen en worden zij opgenomen in het lichaam van Christus en voegen zij zich in de lange rij van leerlingen die ondergedompeld in het verhaal van de Schrift, opstaan tot nieuwe mensen. Dat vindt zijn uitdrukking in de nieuwe naam die hen in de doop gegeven wordt. Elisabeth en Mattheüs, twee namen uit de Schrift, twee namen met een belofte en een roeping. Bidden wij dat zij en wij die deze nacht onze doopbeloften vernieuwen samen hier als leerlingen van Jezus teken mogen zijn van nieuw leven voor allen wier pad ons kruist in goede en kwade dagen opdat het aanschijn van de aarde mag worden vernieuwd en het paaslied geen holle klank is, maar een lied dat mensen samen doet optrekken naar de stad van vrede, waar alles wordt gehuld in Gods Licht, dat leven is AMEN.
Abt Thijs Ketelaars
20240330 PAASNACHT Mc 16,1-8 ( met twee dopelingen)