Leven met de geschiedenis (blog 17)

abt Ascelinus

Zoals Abt Steven het predicaat de Eerbiedwaardige heeft meegekregen zo zijn er geen Abten na hem geweest die deze eer te beurt zijn gevallen. Sterker nog: één van zijn opvolgers was zo het tegenovergestelde dat hij door een tijdgenoot zelfs onnozel genoemd.

Onze geschiedenis  met Ascelinus begint eigenlijk al in het jaar 1120, het sterfjaar van abt Adalardus van Haarlem. Toen de Abt stierf probeerde de Gravin-Weduwe Petronilla haar Hofkapelaan naar voren te schuiven als Abt van Egmond. Ongetwijfeld om haar macht over de Abdij te vergroten. Aangezien de Kapelaan geen monnik was weigerden de kloosterlingen om Ascelinus te kiezen. Petronilla drong er op aan dat haar kapelaan het noviciaat doorliep en na zijn professie tot abt benoemd zou worden. Zo gezegd zo gedaan. Toen brak er echter een tijd aan die voor de Abdij bijna fataal is geworden. Tijdens het bewind van deze ongelukkige Abt werd het eigenlijke bestuur uitgeoefend door drie leken die de Abdijgoederen voor hun eigen gewin hebben geprobeerd in te zetten. Een analist schrijft “ het was treurig om te zien hoe de zonen honger leden en de vreemdelingen mooi weer speelden met het kapitaal van het klooster. “

Gravin Petronilla begon op advies van de drie heren de oude kerk af te breken en een nieuwe kerk voor haar geslacht te laten bouwen als grafkerk. Waar dit vroeger op kosten van het Gravenhuis gebeurde werd dit nu uit het vermogen van de Abdij gedaan waardoor de Monniken armoede leden en het algemeen verval van de abdij in de hand werd gewerkt. De monniken weigerden om nog langer transacties goed te keuren en riepen de hemel aan om in te grijpen. De drie heren stierven in hetzelfde jaar alle drie een onverwachte dood.

Het was nu tijd om in te grijpen en de communiteit beklaagde zich bij de Bisschop van Utrecht. Bisschop Andreas van Utrecht wist de Gravin over te halen om af te zien van haar heilloze handelen en wijde op 7 september 1130 Walter tot Abt. Ascelinus legde gedwongen zijn functie neer en stierf op 30 oktober 1134. Een roerige tijd kwam ten einde en aan de communiteit de taak om de brokken op te ruimen.

Lees hier de voorgaande blogs.

Volgend artikel Bekijk het overzicht
Gastenverblijf
Een plaats van gebed en ontmoeting, van rust en stilte, waar iedereen zich thuis mag voelen en op adem mag komen.
Meer informatie