Preek bij verlenging tijdelijke professie br. Adelbert Lc. 21, 20-28 h. Silvester, abt.
Op het eerste gezicht is het evangelie van deze dag geen tekst voor een professievernieuwing. Maar laten we niet te snel oordelen. Daar hebben onze vaders in het monastieke leven een hekel aan.
Het was gemakkelijk geweest om een ander evangelie te kiezen, maar dat is de weg van de minste weerstand. Dan hadden we bovendien een kans gemist. We hebben het leven niet altijd voor het uitkiezen en wat doen we dan? Strepen we die delen gewoon weg uit ons levensverhaal, willen we er niet meer van weten of schoppen we er tegenaan als een ongewenst product. Dat zou zonde zijn, want dan ben je alleen verliezer.
Die weerbarstige tekst uit het evangelie van vandaag nodigt jou, broeder Adelbert, en ons allen uit tot een evangelische bezinning op de vraag: wat doe je als je in een situatie terecht komt die je niet gekozen hebt en die je in zwaar weer brengt. Die vraag geldt trouwens niet alleen onszelf maar ook onze samenleving. Wat doe je als het tegenzit, als rampspoed of ongeluk van welke aard ook, je treft. Voelen we ons dan tekort gedaan, geven we God de schuld of een medebroeder of wie of wat dan ook? Maar wat win je daarmee?
Een crisis situatie zoals het evangelie vandaag beschrijft, biedt, hoe naar en zwaar ze misschien ook is, ook de mogelijkheid om ze als een kans te zien, ze te lezen met een andere bril dan die van enkel verlies.
Op de heiligenkalender van vandaag staat abt Silvester, stichter van de Silvestrijnen, een nieuwe loot aan de benedictijnse familie in de 12e-13e eeuw. Zijn leven kende diverse zware crisissen, soms van buitenaf komend zoals een vader die zich verzette tegen de plannen van zijn zoon, soms van binnenuit zoals de dood van een goede kennis. Die gooide heel zijn leven overhoop. Een heel pijnlijke ervaring, maar voor Silvester ook een moment van bekering, en hij werd gaandeweg vader van een grote groep monniken.
Wat doe je met een crisis? Als de wereld vergaat of heel je leven in duigen valt? Laat je dan het hoofd hangen of plant je nog een boom?
Broeder Adelbert, je hebt de afgelopen drie jaar een ander parcours gelopen dan jij en wij hadden voorzien. Soms leek het alsof de wereld verging en was de veilige oever uit het zicht verdwenen. Nu, aan het eind van die periode heb je gevraagd om je professie voor drie jaar te mogen vernieuwen en de gemeenschap heeft daarmee ingestemd. En vandaag maak je een nieuw begin, omdat je gelooft dat een crisis ook een kans is, een mogelijkheid om te groeien, de oude wereld die ten onder gaat achter je te laten en je hoofd op te richten naar hem die onze worsteling met het leven van binnenuit kent en ons voorgaat, ons meeneemt naar wijd land, naar groene weiden of, als je dat liever hoort, naar een gevulde en feestelijke dis.
Monniken hebben altijd geweten dat het leven niet over een vlakke zee gaat, het spookt bij tijden, maar er is een roerganger die de vast koers houdt. Vertrouw op hem ook als er nog dagen komen dat de wind tegenzit, wij als communiteit zien je graag aan boord voor een behouden vaart. AMEN.