Groene Symboliek in de Goede week

Een kruis van takken, gemaakt uit takken van een gekapte boom uit de tuin van de Abdij van Egmond, draagt de sporen van vergankelijkheid en nieuw begin. Wat eens wortelde in de aarde maar het leven moest laten is nu verheven tot kunst op onze gezamenlijke tocht naar Pasen.

Met Aswoensdag tekenden we het kruis met houtskool, een herinnering aan onze kwetsbaarheid en vergankelijkheid , en sierden het met buxusgroen, teken van hoop. Op zondag Laetare lag het kruis in het midden van het monnikenkoor, met een bos roze lentebloesems. Beeld van de gelijkenis van de verloren zoon, die na een grillige weg met open armen werd ontvangen, een welkom thuis zonder voorwaarden of verwijten.

In de Goede Week draagt het kruis het mysterie verder met zich mee.

Op Palmzondag kleurt jong buxusgroen de belofte van verwachting, op Witte Donderdag dragen korenaren en druiven de belofte van brood en wijn. Op Goede Vrijdag tekenen doornen en rood de pijn van het lijden. Op Stille Zaterdag laat een leeg kruis een huivering achter van leegte en afwezigheid.

En dan, in het licht van de Paasmorgen, wordt het kruis verheven en versierd. Wat dood leek, draagt leven. Het hout dat eens viel, richt zich op in glorie. In dit kruis schuilt de weg van sterven en verrijzen, van duisternis naar licht.

door: Peter van Asselt.