De Kracht van een boodschap

Deze week konden wij ervaren wat een kracht schuilt in de evangelische boodschap, als zij met moed wordt gebracht. En beseffen hoe onze wereld nood heeft aan gebed, aan de waarheid van het evangelie, aan de woorden van Jezus, Vandaag horen wij de proloog van het derde evangelie. Lucas noemt zichzelf een evangelist die de Heer niet persoonlijk kende. Daarom moest hij, zoals hij zelf in deze proloog zegt, informatie inwinnen bij zijn voorgangers, bij hen die vóór hem de opdracht hadden gekregen de evangeliën samen te stellen en die zelf ooggetuigen waren geweest van het hele openbare leven van Jezus, zoals de heilige Mattheüs en Sint-Jan, of met Hem had geleefd, zoals Sint-Marcus, die een leerling van Petrus was en in zijn Evangelie de prediking van Petrus heeft bewaard.

 

Lucas, was een leerling van Paulus geweest maar had geen informatie uit eigen ervaring en kende Jezus alleen uit de verhalen. Hij moest zich dus informeren (en hij deed dat, zo zegt hij, zorgvuldig) om een ​​derde evangelie te kunnen schrijven, waarmee hij de evangeliën van Marcus en Mattheüs op prachtige wijze aanvult. Hij is van mening dat hij een goed onderbouwde uiteenzetting heeft gegeven, die hij opdraagt ​​aan een zekere Théophilus.  Zijn naam Théophilus betekent: “Geliefd door God”. Het maakt voor ons niet uit wie dit personage is. Het gaat ons niet om Théophilus, en het gaat ons niet om Lucas: het gaat ons om Jezus. Het is aan ieder van ons om te groeien in de kennis van Hem; daarbij laten wij ons dit jaar leiden door dit Evangelie en nemen wij het Evangelie van Lucas ter hand. Lucas richt zich tot ieder van ons als een geliefde van God, zodat ook wij ons de leringen kunnen eigen maken die wij hebben ontvangen sinds wij onderricht kregen in het christelijk geloof. Wij zullen daarmee nooit klaarkomen, altijd blijven wij leerlingen, altijd kunnen wij groeien. Elke zondag onderricht de zondagsliturgie ons. De liturgie is de permanente catechese van onze Moeder de Kerk, die haar kinderen voedt met het Woord van God.

 

Nadat we de proloog van het Lucasevangelie hadden gelezen, luisterden we naar het verhaal over de intrede van Jezus in het openbare leven. Hij is dertig jaar oud. Dit was de leeftijd waarop men het recht had om de profeten in de synagoge voor te lezen en er commentaar op te leveren. Jezus ontving na zijn doop door Johannes de Heilige Geest. Het is in de kracht van de Geest, zegt Lucas, dat hij nu terugkeert naar Nazareth om zijn openbare leven te beginnen. Ze geven hem de boekrol van Jesaja en Jezus leest de passage voor uit de liturgie van deze sabbat. Want ook de synagoge had haar vaste leesrooster, net als onze liturgie. Deze sabbat was de passage aan de beurt die begint met: “De Geest van de Heer is op mij; de Heer heeft mij gezalfd. Hij heeft mij gezonden om het goede nieuws te verkondigen aan de armen, om vrijheid te verkondigen aan gevangenen, om de blinden licht te geven, om een jaar van genade van de Heer.”

Na de lezing, sloot Jezus het boek, of beter, de boekrol en gaf deze terug aan de dienaar. De aanwezigen gingen zitten en Jezus begon zijn onderricht. Hij zegt: ‘Vandaag is de Schrift in vervulling gegaan terwijl u ernaar luistert.’ Want de tekst van Jesaja over deze sabbat was wonderlijk goed van toepassing op Jezus. “De Geest van de Heer is op Mij”: Jezus had deze net zichtbaar ontvangen, toen Hij uit het water van de Jordaan opsteeg. :De Heer heeft mij gezalfd”: de stem uit de hemel had tot Jezus gezegd: “Jij bent mijn Zoon, vandaag heb ik je verwekt”. Deze stem wees Jezus aldus aan als de Messias. de Christus, de Gezalfde, en door de zalving gewijd. Elke koning van Israël was een gezalfde, een gewijde door de zalving. Maar de laatste van de Davidische koningen zou de Gezalfde bij uitstek zijn, de Messias, de Gezalfde strikt genomen. En dat is wat vandaag gebeurt: de profetie gaat in vervulling, het Goede Nieuws wordt aan de armen gebracht, wij worden bevrijd van de slavernij van de Wet, onze zonden worden vergeven, het licht schijnt in de duisternis, het tijdperk van genade is aangebroken.

 

Zusters en broeders, dit `vandaag’  van Gods Blijde Boodschap, van licht, van bevrijding van dood en zonde, dit “vandaag” van Gods genade duurt voort. Wij ervaren het elke zondag, elke keer als wij luisteren naar het woord van God dat in de liturgie wordt verkondigd. Laten we hiernaar luisteren zoals de mensen uit het Oude Testament deden in de eerste lezing van deze zondag: “Van de ochtend tot de middag… luisterde het hele volk naar de voorlezing uit de wet en applaudisseerde ervoor, omdat iedereen daar vreugde voelde.” Moge de Heer ons dezelfde vreugde geven als wij het woord horen. Nog altijd heeft het Evangelie die bijzondere kracht. Wij maakte het afgelopen week mij bij de inauguratie van de president van de verenigde Staten toen bisschop Budde van de Episcopaalse kerk woorden sprak die diep insloegen en grote indruk maakten. Hoe bevrijdend kan het evangelie zijn, maar hoeveel moed is nodig om ervan te getuigen. Mogen wij daaruit kracht, moed en vreugde putten in deze sombere dagen, waarin ieder zich afvraagt: welke kant gaat het op in de wereld?

 

We kijken terug op een periode van na de verschrikkelijke tweede wereldoorlog, waarna iedereen zei: dat nooit meer, een periode van opbouw en van groeiende welvaart, althans in deze streken, van ongekende mogelijkheden, van optimisme. De Berlijnse muur viel, het IJzeren gordijn werd verleden tijd, de bomen groeiden tot aan de hemel. Helaas weten wij dat er in veel landen, in een groot deel van de wereld, nog ernstige misstanden waren en zijn, dat de oorlog altijd gewoed heeft, hier of daar, en dat de dreiging toeneemt dat de vlammen weer oplaaien. De brand in Los Angeles is als een teken dat ons wakker schudt.

Wij worden uitgenodigd om Jezus te volgen, zijn weg te gaan die Lucas ons schetst, geleid door Gods Geest, een weg van luisteren naar de stem van de Vader, een weg van geloof dat de nabijheid van de Heer in onze samenleving het koninkrijk der hemelen een aanvang laat nemen. Moge wij als leerlingen en volgelingen van Jezus daaraan meebouwen en daarin onze vreugde vinden.

 

AMEN

Br. Gerard Mathijsen

 

Lezingen:

Nehemia 8: 2-4a. 5-6. 8-10

I Korinthe 12: 12-30 of 12-14. 27

Lukas 1: 1-4; 4, 14-21

Nieuwsbrief

Schrijf u vrijblijvend in en blijf op de hoogte van de activiteiten van Abdij van Egmond.

We respecteren uw privacy. Sint-Adelbertabdij zal uw e-mailadres nooit delen met derden.
© 2025, Abdij van Egmond Algemene voorwaarden