Terwijl ik deze woorden schrijf, bereiden we ons in de communiteit voor op de tijdelijk professie van broeder Geerard Labeur op vrijdag 6 augustus. Op die dag viert de kerk het feest van de gedaanteverandering van de Heer. Daar hebben monniken in de loop der eeuwen een bijzondere voorliefde voor gehad. In het oosten nog meer dan in het Westen. Op de Athos bijvoorbeeld wordt het gevierd met een nachtlange wake en met alle liturgische pracht.
Wij zien de Heer verschijnen in stralend licht. Te midden van Mozes en Elia staat hij daar als de Paasmens, van alle duister en dood bevrijd, Licht uit Licht. Die nieuwe mens, daartoe zijn we allen als christen geroepen. Maar de monniken lopen daarvoor een eigen pad en ze doen dat om zelf deel te krijgen aan dat Licht en met de hoop dat zo het aanschijn der aarde mag worden vernieuwd. Een wereld waar afgunst en hebzucht plaats maken voor een leven waar leven mag gedijen en bloeien dankzij een gezamenlijke inzet voor waarheid en gerechtigheid op een aarde die met respect en zorg wordt beheerd en behoed.
Ieder kan daar op zijn of haar plek een bijdrage aan leveren en daarbij telt elk leven schenkend gebaar. Covid hoeft ons daar niet van af te houden en ook vakantie niet. Beiden maken deel uit van de plek waar we nu staan. Die lijkt soms armzalig of weinig belovend, maar het is heilige grond. Moge het Licht van de Transfiguratie ons daar bemoedigen en leiden.
Abt Thijs Ketelaars