Kijken met een andere blik
Soms heeft het leven nood aan een pauze. We weten dat allemaal. Die ervaring is niet voorbehouden aan onze haastige computerwereld, Job had er al weet van zoals blijkt uit zijn woorden: “mijn dagen verschieten sneller dan een weversspoel’. Het ging hem op een gegeven moment te snel.
Afgelopen weken had ik nood aan een adempauze, maar de wereld draaide GEWOON door en in de abdij waren er tal van zaken die aandacht vroegen. Twee ervaringen van de afgelopen weken klopten aan de deur van mijn hart. De ene was het overlijden van onze broeder Frans, de vlindermonnik en de andere viel ons de dag na zijn overlijden te beurt: het bezoek van de daklozen uit Amsterdam samen met de gemeenschap van San Egidio.
Broeder Frans, ruim vijftig jaar heb ik met hem geleefd in de abdij en sommige broeders nog meer. We waren goede maatjes als ik dat zo mag zeggen en in dit stille leven heeft hij veel met mij gedeeld. Zijn vlinderpassie, maar ook de pijn die al vroeg in zijn leven was begonnen.
Van jongs af aan geplaagd door een fysiek gestel dat met de jaren zijn mogelijkheden steeds verder beperkte, heeft hij er zich niet door laten bepalen. Het was een voorbeeld van iemand die niet bij de pakken ging neerzitten. Hij beklaagde zich niet om de grenzen, al kende hij ze heel goed en voelde hij er dagelijks de pijn van. Lees meer
|