|
Beste Lezers,
 Voor ons allemaal is het een vreemde en daardoor bijzondere tijd. De vrees dat het coronavirus nog meer slachtoffers zal maken houdt de mensen binnenshuis en verwijderd van elkaar.
In de abdij leiden monniken toch “een huiszittend leven”, en binnen de royale ruimten van ons klooster, met een mooie tuin en een goed voorziene bibliotheek ontbreekt alleen de tijd om daarvan voluit te profiteren. Vrijdag 24 april mocht ik herdenken dat ik 60 jaar geleden de monastieke professie aflegde in de St.-Paulusabdij te Oosterhout. De lockdown-situatie leek mij een goede aanleiding om hieraan naar buiten toe geen aandacht aan te schenken. Maar de broeders hadden hun eigen ideeën en zij hebben er alles aan gedaan om binnen onze gemeenschap een heerlijke viering te organiseren. Het weer werkte mee, en na de eucharistieviering konden we voor het eerst dit jaar in de tuin samen koffiedrinken. In de avonddienst werd de akathist gezongen, en zaterdagavond volgde nog een feestrecreatie waarin een Middeleeuwse Marialegende in de versie van Gabriël Smit werd voorgedragen.
Met deze feestelijkheden hebben we al geanticipeerd op het einde van mijn abbatiaat, en de wisseling van de wacht die we hopelijk eind mei mogen beleven, en die ook in het teken van het coronavirus zal staan. De mogelijkheid door streaming met de buitenwereld te communiceren grijpen wij daarom gretig aan. Voor alle bijdragen om betere apparatuur aan te schaffen ben ik zeer dankbaar.
De gezamenlijke inspanning versterkt de solidariteit met elkaar en met onze omgeving. Zij doet ons ook beter beseffen hoe belangrijk het is de mensen in deze veeleisende situatie tot inspiratie te kunnen zijn en het goede nieuws van het evangelie zonder franje aan te bieden als een woord van leven.
In hartelijke verbondenheid,
br. Gerard Mathijsen osb, abt
|
waarborgen.
door een openstaande poort. Aan de rechterkant staat de boerderij van Jos en Heidi Dekker. Sinds 1989 runnen zij hier een melkveebedrijf, momenteel met 60 melkkoeien en 45 stuks jongvee. 
